کم‌تر پدر و مادری وجود دارد که تا به‌حال با اصرار بیش از اندازه و غیر منطقی فرزندشان برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش مواجه نشده باشد. شنیدن دائمی جملاتی مانند «مامان، خواهش میکنم یه‌کم دیگه بمونیم»، «اجازه بده من بمونم این‌جا» یا «نمی‌خوام الان بیام خونه» می‌تواند آرام‌ترین و مصمم‌ترین والدین را نیز فرسوده یا عصبانی کند. یادتان باشد، کوتاه آمدن در مقابل این خواسته‌های پی‌درپی بچه‌ها می‌تواند موضع شما را در برابرشان تضعیف کرده و آن‌ها را به ادامه این رفتار ترغیب کند. در این‌جا، قصد داریم ببینیم در برابر اصرار کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چه کنیم؟ پیشنهاد می‌کنیم با ما همراه باشید.
راهکارهای مقابله با پافشاری کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چیست؟
۱. هرگز تسلیم نشوید
اگر می‌پرسید در برابر اصرار کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چه کنیم؟ لازم است یادتان باشد که بچه‌ها خیلی زود یاد می‌گیرند با اصرار، التماس، پافشاری و آزار دادن والدین‌شان می‌توانند آن‌ها را تسلیم کنند و به خواسته‌های خود برسند. در واقع، با کنار آمدن و تسلیم شدن، کودک‌تان را تشویق می‌کنید که این رفتارش را ادامه دهد. اگر پس از التماس‌های پیاپی به بچه اجازه بدهید در مکلان مورد علاقه‌اش بماند این پیام را به او منتقل می‌کنید که با به‌کار بردن ترفندهایی سرانجام می‌تواند عجیب‌ترین خواسته‌های‌اش را عملی کند. در اصل، شما باید به فرزندتان یاد بدهید نه تنها التماس کردن فایده‌ای ندارد بلکه در بسیاری از مواقع می‌تواند به ضررش تمام شود.
۲. آرامش‌تان را حفظ کنید
در هنگام بحث با کودک، اگر آرامش‌تان را از دست دهید این پیام را به او منتقل می‌کنید که با پافشاری به‌راحتی می‌تواند شما را ناراحت و عصبانی کند. برای جلوگیری از عصبانیت، کافی است قبل از نشان دادن هر واکنشی چند نفس عمیق بکشید یا جملات و افکار مثبتی را با خودتان تکرار کنید.
۳. اعتراض‌ها و التماس‌ها را نادیده بگیرید
نادیده گرفتن عادات و رفتارهای بد یکی از بهترین روش‌هایی است که به ترک آن‌ها کمک می‌کند. برای این منظور، توصیه می‌کنیم به التماس، پافشاری و گریه و زاری فرزندتان برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش توجهی نکنید. وقتی کودک ببیند که تلاش‌های‌اش برای جلب نظرتان بی‌نتیجه مانده به‌تدریج منصرف شده و تسلیم می‌شود. گاهی اوقات، ممکن است کودک پیش از آن که تسلیم خواسته شما شود استراتژی خود را تغییر دهد، صدای خود را بلندتر کند و به عصبانیت و رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شود. بنابراین، با مشاهده چنین رفتارهایی اصلا تعجب نکنید. در واقع، اگر کمی صبر کنید متوجه خواهید شد که ناگهان رفتار فرزندتان بهتر می‌شود و یاد می‌گیرد با شما کنار بیاید.
۴. با جدیت تمام هشدار دهید
هنگامی که فرزندتان زیاده‌روی می‌کند و رفتار ناپسندش را از حد می‌گذراند، لازم است با جدیت، اقتدار و در عین حال، با آرامش کامل به او هشدار دهید که اگر این رویه را متوقف نکند با عواقب ناخوشایندی مواجه خواهد شد. برای مثال، می‌توانید به کودک بگویید: «اگه این رفتار رو تموم نکنی دیگه اجازه نمی‌دم خونه خاله‌ات بمونی» یا «اگه بازم ادامه بدی دیگه اجازه نداری خونه دوستت بیای» یا «تا زمانی که رفتارت رو اصلاح نکنی دیگه شهر بازی نمی‌آییم». دقت کنید، تهدید شما حتما باید جنبه عملی داشته باشد. منظور این است که باید حرفی را بزنید که بتوانید به آن عمل کنید.
۵. تهدیدتان را عملی کنید
یادتان باشد، لازم است از هشدارهای پیاپی اجتناب کنید. یعنی، فقط یک‌بار و با لحنی قاطع عواقب رفتار ناخوشایند بچه را برای‌اش شرح دهید. در صورت ادامه یافتن این رفتار، حتما در اسرع وقت امتیازات مورد نظر را از کودک سلب کنید و به او نشان دهید که رفتار غیر منطقی را به‌هیچ عنوان تحمل نخواهید کرد.
۶. در هر شرایطی به قوانین و مقررات‌تان پایبند باشید
ثبات یکی از مهم‌ترین مواردی است که تکلیف بچه‌ها را روشن کرده و به آن‌ها کمک می‌کند مقررات وضع شده را فرابگیرند. اگر رفتار شما و تاکیدتان بر رعایت قوانین بر میزان خستگی و روحیات‌تان مبتنی باشد، همه تلاش‌های‌تان خنثی خواهد شد. فراموش نکنید، با هر بار تسلیم شدن شما فرزندتان متوجه می‌شود آزارها و اصرار و پافشاری‌اش موثر خواهد بود. بنابراین، اگر همچنان سوال می‌کنید « در برابر اصرار کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چه کنیم؟» لازم است بدانید، صرف‌نظر از وضع روحی و شرایط موجود باید اطمینان یابید که همواره یک روال مشخص را دنبال می‌کنید.
۷. روش کنار آمدن با احساسات ناراحت‌کننده را به فرزندتان بیاموزید
زمانی که بچه‌ها مجبور می‌شوند مکان مورد علاقه‌شان را ترک کنند غمگین، ناراحت، افسرده و عصبانی می‌شوند. به همین دلیل است که بعد از التماس و پافشاری به گریه و زاری و داد و فریاد روی می‌آوردند. اگر فرزندتان روش کنار آمدن با احساسات منفی و راهکار مدیریت آن‌ها را یاد بگیرد می‌تواند برخورد منطقی‌تری داشته باشد و مقررات تعیین شده توسط شما را دنبال کند. برای این منظور، لازم است به‌طور فعالانه به کودک خود مهارت‌های مقابله‌ای سالم را آموزش دهید و به او کمک کنید احساسات‌اش را به شیوه‌ای قابل قبول مدیریت کند.
۸. از ناله، التماس و اصرار جلوگیری کنید
به فرزندتان بیاموزید به‌جای ناله و زاری برای ترک مکان مورد علاقه‌اش روی ساعات و لحظات خوشی تمرکز کند که در آن‌جا سپری کرده است. این امر به او کمک می‌کند از شرایط موجودش لذت ببرد و قدردانی کند.
ایجاد ارتباط قوی میان والدین و فرزندان چه کمکی به حرف گوش کردن بچه‌ها می‌کند؟
خطاب به افرادی که می‌پرسند «در برابر اصرار کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چه کنیم؟» باید گفت، شما تنها از طریق ایجاد یک ارتباط قوی، صمیمانه و در عین حال، مستحکم می‌توانید فرزندتان را متقاعد کنید که به حرف‌تان گوش بدهد. در واقع، نوع رابطه والدین با کودک تعیین‌کننده میزان حرف‌شنوی آن‌هاست. بنابراین، برای آن که بتوانید رفتارهای منفی بچه را کاهش دهید و عادات مثبت را در او تقویت کنید لازم است ارتباط خود را با او تقویت کنید. برای این منظور، لازم است شنونده خوبی باشید؛ برای فرزندتان وقت بگذارید؛ به‌اندازه کافی و به‌صورت روزانه با او بازی کنید؛ و حس ارزشمند بودن، دوست‌داشته شدن و مورد توجه بودن را به او انتقال دهید. به این ترتیب، می‌توانید رابطه‌ای بسیار مستحکم و صمیمانه را با کودک‌تان ایجاد کرده و فرصت مناسبی را برای تربیت و راهنمایی کردن او در اختیار داشته باشید.
چگونه می‌توانیم بچه‌ها را متقاعد کنیم به حرف‌مان گوش کنند؟
- قوانین و محدودیت‌های روشنی را تعیین کنید و مطمئن شوید کودک‌تان مقررات تعیین شده را درک می‌کند. چرا که در بسیاری از مواقع، اصرار و پافشاری بچه‌ها از عدم درک متقابل ناشی می‌شود.
- برای حرف گوش نکردن کودک‌تان پیامدهای منطقی و واضحی را در نظر بگیرید. بچه‌ها باید بدانند وقتی حرف گوش نمی‌دهند باید منتظر چه چیزی باشند.
- به‌جای عصبانی شدن به حرف‌ها و احساسات فرزندتان گوش دهید و از او بپرسید این‌همه اصرار برای چیست؟ پس از آن که با دقت به حرف‌های فرزندتان گوش کردید با آرامش کامل و با لحنی صمیمی، قوانین را برای‌اش شرح دهید و با اقتدار و مهربانی به او تفهیم کنید که باید برای ترک کردن مکان مورد علاقه‌اش آماده شود.
- در هنگام صحبت با کودک، سعی کنید طرف او را بگیرید و در عین حال، نتیجه مورد نظرتان را به او تفهیم کنید.
- در هنگام گفت‌وگو با بچه به او احترام بگذارید و درست همان‌طوری رفتار کنید که انتظار دارید با خودتان برخورد شود.
- حرف‌تان را عوض نکنید و به‌هیچ عنوان کوتاه نیایید. در غیر این‌صورت، فرزندتان متوجه می‌شود که مجبور نیست حرف‌تان را گوش کند و می‌فهمد که با اندکی پافشاری می‌تواند نظرتان را تغییر دهد.
- به رفتارهای مثبت فرزندتان توجه کرده و در مواقعی که حرف‌تان را گوش می‌کند حتما او را تحسین و تشویق کنید.
- فراموش نکنید که همه این کارها به‌منظور تربیت فرزندتان انجام می‌شوند و به او کمک می‌کنند تا مفاهیمی مانند همکاری، حرف گوش کردن، محدودیت‌ها و قوانین را بهتر درک کند.
برای ترغیب کودک به حرف گوش کردن باید از انجام چه کارهایی خودداری کنیم؟
- تا جای ممکن از سخنرانی کردن پرهیز کرده و در عوض، قوانین را به شکلی ساده و قابل درک برای فرزندتان بازگو کنید.
- از برچسب زدن به فرزندتان خودداری کرده و ضمن گوش کردن به حرف‌های‌اش فقط به موضوع فعلی اشاره کنید.
- به‌جای عصبانیت، فرزندتان را توجیه کنید و پیامدهای احتمالی گوش نکردن به حرف‌تان را برای‌اش بازگو کنید.
- هرگز و تحت هیچ شرایطی، فرزندتان را تحقیر نکرده و به او توهین نکنید.
- یادتان باشد، تهدید و تنبیه شدید و غیر منطقی هرگز جواب نمی‌‌هد. با انجام این کارها، شما در واقع میان خودتان و کودک نوعی جنگ قدرت راه می‌اندازید که در هیچ صورتی نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.
- سعی کنید دوست فرزندتان باشید و از طریق اعتمادسازی و ایجاد فضای صمیمانه او را برای گوش کردن به حرف‌های‌تان ترغیب کنید.
- به خاطر داشته باشید، فریاد زدن، کتک زدن و ترساندن بچه هرگز راهکار مناسبی نبوده و ضمن از بین بردن صمیمت و احترام میان شما و فرزندتان موجب طغیان و سرکشی بیشتر او خواهد شد.
سخن آخر
در این مطلب، تلاش کردیم ببینیم که در برابر اصرار کودک برای ماندن در مکان مورد علاقه‌اش چه کنیم؟ نظر شما چیست؟ شما در هنگام پافشاری فرزندتان برای ماندن در خانه دوستان یا اقوام دور و نزدیک چه می‌کنید؟ چگونه او را متقاعد می‌کنید به خانه برگردد؟ ممنون می‌شویم دیدگاه‌ها و تجربیات‌تان را در بخش «نظرات کاربران» با ما و دیگر خوانندگان به‌اشتراک بگذارید.
