رابطه جنسی در دوران بارداری به‌طور معمول بی‌خطر است. در این دوره، امیال جنسی مادر به شکل قابل توجهی تحت تاثیر تغییرات هورمونی و شرایط جسمانی و روانی او قرار دارد. در این مطلب، قصد داریم کلیه اطلاعات کاربردی و لازم را در این زمینه با شما به‌اشتراک بگذاریم. با ما همراه باشید.
برخی از خانم‌ها خصوصا در ماه‌های اول، به‌خاطر احوال نامساعد و حالت تهوع، سرگیجه و استفراغ‌های پیاپی اصلا نمی‌توانند به رابطه جنسی در دوران بارداری فکر کنند. در حالی‌که، گروه دیگری از آن‌ها میل جنسی را با شدت بیش‌تری احساس می‌کنند. توصیه‌های مربوط به برقراری مقاربت در دوره حاملگی بسته به شرایط جسمانی فرد و میزان رشد جنین در رحم میتواند متفاوت باشد.
چه عواملی بر رابطه جنسی در دوران بارداری تاثیرگذارند؟
در دوران بارداری، حجم خون موجود در بدن‌تان تقریبا ۴۰ درصد بیشتر می‌شود. این موضوع علاوه بر تورم سینه‌ها، حساسیت اندام جنسی شما را هم افزایش می‌دهد و موجب ارگاسم یا ارضا قوی‌تر و حتی مکرر می‌شود. احتمالا متوجه شده‌اید که میل جنسی شما در طول بارداری دچار نوسان شده است. گذشته از ترشح هورمون‌ها، تغییرات فیزیکی و بر هم خوردن تناسب اندام ناشی از حاملگی نیز برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد؛ این تغییرات معمولا موجب می‌شوند که به‌سختی بدن‌تان را بشناسید و درباره آن حس چندان خوبی نداشته باشید. این موضوع از عوامل بازدارنده مهمی است که بسیاری از خانم‌ها را از نزدیکی با همسرشان منصرف می‌کند. تحقیقات نشان میدهند، حدود ۵۸ درصد از زنان در دوران حاملگی کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنند.
آقایان هم از این قاعده مستثنا نیستند. یعنی، شریک زندگی‌تان هم ممکن است تا اندازه زیادی تحت تاثیر تغییرات فیزیکی و خلقی شما قرار بگیرد. به‌علاوه، با رشد بیشتر جنین در رحم و بزرگ‌تر شدن شکم نگرانی‌ها درباره احتمال آسیب به بچه افزایش می‌یابد. با پیشرفت بارداری و آشکارتر شدن حرکات جنین، شریک زندگی شما احساس می‌کند این کار را در حضور فرزندش انجام می‌دهد؛ بنابراین، میل جنسی‌اش کاهش می‌یابد. براساس مطالعات، فعل‌وانفعالات ذهنی و احساسی به مراتب بیشتر از تغییرات فیزیکی بر رابطه جنسی در دوران حاملگی تاثیر می‌گذارند.
رابطه جنسی در مقاطع مختلف دوران بارداری چگونه است؟
سه ماهه اول
در سه ماهه اول، به دلیل خستگی و تهوع صبحگاهی تمایل به برقراری رابطه جنسی در اغلب خانم‌ها به‌شدت کاهش می‌یابد. این موضوع از واکنش بدن به هورمون بارداری (hCG) ناشی می‌شود. به‌علاوه، افزایش میزان ترشح هورمون‌های استروژن و پروژسترون هم موجب اختلال در هضم غذا و مشکلات گوارشی می‌شوند. همه این مشکلات دست به دست هم داده و میل جنسی خانم‌ها را در سه ماهه نخست بارداری کاهش میدهند.
سه ماهه دوم
در سه ماهه دوم و با بالا رفتن سطح هورمون‌ها شما تا اندازه زیادی سرزنده‌تر شده و از نظر جنسی فعال‌تر می‌شوید. در صورت موافقت پزشک و اطمینان از عادی بودن شرایط بارداری، در این مقطع شما و شریک زندگی‌تان می‌توانید رابطه جنسی بسیار گرم و لذت‌بخشی را تجربه کنید.
سه ماهه آخر
با نزدیک شدن به موعد مقرر و زمان زایمان، احساس سنگینی، درد و ناتوانی بر سایر احساسات غلبه می‌کند و میل جنسی مجددا کاهش می‌یابد. در عین حال، باز شدن دهانه رحم و آمادگی نسبی جنین برای به‌دنیا آمدن هم از دیگر مواردی است که زوج‌ها را به احتیاط بیشتر تشویق کرده و رابطه جنسی را به امری پر خطر تبدیل می‌کند.
آیا برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری در کل بی‌خطر است؟
نظرسنجی‌ها نشان میدهند، چیزی در حدود ۵۰ تا ۸۰ درصد از زوج‌ها به دلیل نگرانی از احتمال آسیب‌رساندن به جنین و زایمان زودرس از برقراری رابطه جنسی در این دوران واهمه دارند. خوب است بدانید، عمل نزدیکی به‌خودی خود موجب سقط جنین نمی‌شود. چرا که کودک شما در محفظه رحم و در میان مایع آمنیوتیک غوطه‌ور است و به‌خوبی محافظت می‌شود.
در صورت عادی بودن شرایط مادر و جنین، ارگاسم به ترشح هورمون‌های آرامش‌بخش و بهبود جریان خون کمک می‌کند. به‌علاوه در هنگام انجام عمل جنسی، جنین نوعی حرکت گهواره‌ای و تسلی‌بخش را احساس می‌کند. تنها چیزی که میتواند این رابطه را به خطری بالقوه برای جنین تبدیل کند، فشار بیش از حد است.
برای پیشگیری از بروز حوادث ناخواسته، لازم است به هنگام نزدیکی در موقعیت‌هایی قرار بگیرید و به‌گونه‌ای رفتار کنید که واژن، ماهیچه‌ها و اندام‌های داخلی‌تان اصلا تحت فشار قرار نگیرند. در ضمن، به‌منظور جلوگیری از انواع بیماری‌های عفونی توصیه می‌کنیم در زمان برقراری رابطه جنسی نسبت به رعایت بهداشت دقیق‌تر باشید.
برای جلوگیری از ایجاد فشار مضاعف، توصیه می‌کنیم از روان‌کننده‌های مخصوص واژن (لوبریکنت) استفاده کرده یا از شریک جنسی خود بخواهید با روش‌های مختلف به تحریک کامل شما کمک کند. پس از تحریک و اطمینان از روان بودن واژن می‌توانید بدون نگرانی عمل نزدیکی را انجام دهید.
آیا رابطه جنسی دهانی در دوران بارداری بی‌خطر است؟
در حالت عادی، رابطه جنسی دهانی در دوران حاملگی میتواند کاملا بی‌خطر باشد. خصوصا در آخرین ماه‌های بارداری یا در شرایط محدود شدن برقراری رابطه طبق نظر پزشک، این کار میتواند به ارضا جنسی مادر و تامین آرامش او و جنین کمک کند. البته، این به شرطی است که پزشک متخصص ارگاسم مادر را بلامانع بداند. در هنگام برقراری این نوع رابطه باید بعضی از نکات را رعایت کنید. برای مثال، برخی از افراد در هنگام رابطه جنسی دهانی، عمل دمیدن هوا به داخل واژن را انجام میدهند. این کار در زمان حاملگی میتواند موجب اتفاق نادری شود که با انسداد رگ‌های خونی واژن و آمبولی همراه است. آمبولی واژن ممکن است سلامت مادر و جنین را به خطر بیاندازد.
آیا رابطه جنسی مقعدی در دوران بارداری بی‌خطر است؟
رابطه جنسی مقعدی به‌خودی خود خطری را برای جنین ایجاد نمی‌کند. با این حال، در شرایط ابتلا مادر به بواسیر بارداری لازم است از انجام این کار خودداری شود. رعایت دقیق موارد بهداشتی از دیگر نکات مهمی است که در زمان برقراری رابطه مقعدی خصوصا در زمان حاملگی باید مورد توجه قرار گیرد. یعنی، پس از دخول مقعدی هرگز نباید بلافاصله رابطه واژینال انجام گیرد. در غیر این صورت، باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در روده مستقیما به واژن منتقل می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. عفونت واژینال در دوران بارداری میتواند برای سلامت مادر و جنین خطرآفرین باشد.
آیا استفاده از کاندوم در هنگام برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری ضرورت دارد؟
استفاده از کاندوم یکی از بهترین روش‌هایی است که میتواند خطر ابتلا به انواع بیماری‌های عفونی مقاربتی را کاهش دهد. همان‌طور که پیش‌تر هم گفتیم، عفونت واژینال در هنگام حاملگی ممکن است خطرات جدی را برای سلامت شما و جنین به‌همراه داشته باشد.
در صورت ابتلا شریک جنسی به بیماری‌های عفونی مقاربتی چه باید کرد؟
اگر شریک جنسی شما به عفونت‌های مقاربتی مبتلا باشد به‌هیچ عنوان نباید با او رابطه جنسی داشته باشید. در چنین شرایطی، هر نوع نزدیکی اعم از رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژینال شما را در معرض خطر ابتلا به HIV، تبخال و زگیل تناسلی یا حتی کلامیدیا قرار می‌دهد و سلامت جنین را نیز به مخاطره می‌اندازد.
بهترین وضعیت قرارگیری بدن در هنگام رابطه جنسی دوران بارداری چیست؟
وقتی صحبت از مقاربت در دوران بارداری به میان می‌آید، پزشکان خصوصا در سه ماهه سوم بارداری به خانم‌ها توصیه می‌کنند از قرار گرفتن در وضعیت طاق‌باز خودداری کنند و عمل نزدیکی را در حالت پهلو به پهلو یا در شرایطی انجام دهند که خودشان در سمت بالا قرار بگیرند. در عین حال، خانم‌های باردار با قرار دادن کف هر دو دست و زانوان بر روی تختخواب یا روی زمین می‌توانند در حالت چهار دست‌وپا قرار گرفته و عمل نزدیکی را انجام دهند.
قرارگیری در این موقعیت‌ها ممکن است حجم فشار و میزان دخول آلت تناسلی مردانه را کاهش دهد و از رحم‌تان محافظت کند. دراز کشیدن در حالت طاق‌باز از جمله مواردی است که در دوران حاملگی به‌هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. چرا که رحم میتواند به آئورت و بزرگ سیاه‌رگ زیرین فشار بیاورد. این امر موجب بالا رفتن فشار خون، کاهش خون‌رسانی به قلب و پایین آمدن سطح اکسیژن خون می‌شود و سلامت مادر و جنین را به‌خطر می‌اندازد.
لکه‌بینی یا گرفتگی عضلانی بعد از مقاربت در دوران بارداری نشانه چیست؟
پس از برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری ممکن است دچار لکه‌بینی یا گرفتگی عضلانی شوید. اگر این وضعیت تنها یکی دو ساعت طول بکشد جای نگرانی نیست؛ زیرا هم ارگاسم و هم واسطه‌های شیمیایی موجود در مایع منی می‌توانند موجب انقباضات رحمی شوند. در این‌صورت، پزشکان توصیه می‌کنند تا بهتر شدن اوضاع، پاها را بالاتر از بدن‌تان قرار دهید و چند لیوان آب بنوشید. با این حال، در صورت افزایش گرفتگی یا شدیدتر شدن لکه‌بینی حتما باید با پزشک متخصص یا مامای مربوطه تماس بگیرید.
در واقع، افزایش سرعت جریان خون باعث می‌شود رگ‌های خونی موجود در سطح دهانه رحم شکننده‌تر شوند. بنابراین، اگر آلت تناسلی همسرتان به دهانه رحم ساییده شود ممکن است شاهد خونریزی اندک یا همان لکه‌بینی باشید. این وضعیت شباهتی به دوران قاعدگی ندارد. پس، اگر میزان خونریزی شبیه همان چیزی است که در دوران پریود تجربه می‌کردید حتما باید با پزشک تماس بگیرید.
همچنین، در صورت مشاهده ترشح مایع باید با پزشک متخصص مشورت کنید. چرا که ممکن است کیسه آب‌تان پاره شده یا دچار نشتی شده باشد. به خاطر داشته باشید، پارگی و نشتی کیسه آب یا خونریزی ناشی از رابطه جنسی در دوران بارداری اتفاقات بسیار نادری هستند. بنابراین، در حالت عادی لزومی ندارد از مقاربت اجتناب کنید. کافی است نکات لازم را رعایت کنید.
در چه شرایطی لازم است رابطه جنسی در دوران بارداری را محدود کنیم؟
در صورتی که سابقه زایمان زودرس یا سقط جنین داشته باشید یا اگر در بارداری فعلی خطری شما و کودک نازنین‌تان را تهدید کند، پزشک شما رابطه جنسی‌تان را محدود خواهد کرد. در صورت وجود این پیش‌نیازها، هر چیزی اعم از تحریک نوک پستان، ارگاسم و هورمون‌ها و واسطه‌های شیمیایی موجود در مایع منی می‌توانند موجب ایجاد انقباض در رحم شوند و خطر زایمان زودرس را افزایش دهند.
بنابراین، اگر متخصص زنان و زایمان شما رابطه جنسی‌تان را ممنوع کرده حتما باید از او بپرسید که آیا این فقط به معنای جلوگیری از رابطه واژینال و مقعدی است یا ارگاسم از طریق رابطه جنسی دهانی هم میتواند برایتان خطرآفرین باشد. برخی از پزشکان متخصص، تنها در صورت وجود خطر زایمان زودرس یا جفت سرراهی ارگاسم را کلا ممنوع می‌کنند.
آیا رابطه جنسی در دوران بارداری میتواند باعث زایمان زودرس شود؟
اگر سابقه سقط جنین یا زایمان زودرس ندارید؛ اگر پزشکتان وضعیت شما را عادی توصیف کرده؛ و اگر دهانه رحم‌تان باز نشده و فرزندتان هنوز آماده تولد نیست با خیال راحت و با در نظر گرفتن اصول و نکاتی که پیش از این گفتیم می‌توانید مقاربت کنید. اما مجددا تاکید می‌کنیم به‌هیچ عنوان نباید رحم و اندام‌های داخلی‌تان را تحت فشار قرار دهید. برای این منظور، لازم است رابطه جنسی ملایمی داشته باشید و بدن‌تان را در موقعیت‌هایی قرار دهید که قبلا به آن‌ها پرداختیم. یادتان باشد، ارضا جنسی و واسطه‌های شیمیایی موجود در مایع منی موجب افزایش انقباضات رحم می‌شوند. پس، در هنگام برقراری رابطه جنسی کلیه موارد یاد شده را در نظر بگیرید و دقت کنید.
سخن آخر
در این مطلب، تلاش کردیم کلیه اطلاعات مفید و کاربردی را در زمینه رابطه جنسی در دوران بارداری با شما به‌اشتراک بگذاریم. نظر شما چیست؟ آیا نکته دیگری به نظرتان می‌رسد؟ ممنون می‌شویم، دیدگاه‌هایتان را در بخش «نظرات کاربران» با ما و ودیگر خوانندگان به‌اشتراک بگذارید.
